Wedden dat Bob Jansen aan het eind van dit seizoen echt stopt met voetballen in SKV-1?

Natuurlijk weet ik ook dat hij dat al een paar keer heeft geprobeerd. Al aardig op weg is om een voetballende Heintje Davids te worden. Nee, dat is geen zuster van Edgar maar van Louis. Zij was een artieste die niet van ophouden wist. Iedere keer nam ze weer afscheid en evenzo vaak maakte ze haar comeback om weer afscheid te kunnen nemen. Zo kreeg zij niet alleen extra aandacht maar ook steeds een benefietvoorstelling. Om toch nog iets van een pensioen bij elkaar te sappelen.

Waar was ik ook alweer gebleven? O, ja, Bob Jansen stopt nu dus echt!

Onecht deed hij dat vier jaar geleden ook al eens. Hij ging naar Uchta! Na een week trainen in de Betuwe kwam hij, overmand door heimwee, met tranen in de ogen terug op De Zoom. Hij kon niet aarden in dat land aan de andere kant van het water. Bob was geen Flipje zoals die andere Bob. Ach je weet wel, Bleijenberg! Drie jaar geleden kreeg Bob ook een afscheidsspeechje en -cadeautje maar na een week trainen had hij het alweer bekeken: het verdwenen vierde was niks voor hem.

Nu gaat Bob dus echt. Hoe ik dat zo zeker weet?

In de eerste plaats heeft hij er de leeftijd voor. Vier jaar geleden was hij ook al aardig in de dertig maar hij speelde pas vanaf zijn 29ste in het eerste. Dan ben je nog niet verzadigd, dan heb je nog honger. Dit in tegenstelling tot zijn leeftijdgenoten die al langer van het succes hadden geproefd. Nu na zeven jaar SKV-1 gaat Bob dus ook.

Zeker weten? Absoluut! Waarom dan?

Bij de thuiswedstrijd tegen Lelystad zat Bob geblesseerd op de bank. Of liever naast de bank. Opeens liep zijn zoontje Tommie naar hem toe. Tikte hem op de rug en zei: 'Opa!' Verdomd, Bob zijn zoon noemde hem opa. Dat gaat zelfs Bob te ver. Wanneer het publiek dat roept is het nog daar aan toe maar als je eigen zoontje dat zegt dan maak je netjes het seizoen af en je verdwijnt in de meute van de ouderen van dagen.

Opa Bobbie

Zou het echt? Wedden dat?

BLEDDER