Ook voor de pupillen van SKV werden er jarenlang met Pasen eieren verstopt. Vooral rond het A-veld zijn honderden geverfde eieren door oudercommissies en pupillenleiders(sters) in het groen verborgen en later door de pupillen weer opgezocht. Soms werd er in de struiken nog een ei gevonden van vorige jaren. Meestal waren dan de bonte kleuren overwoekerd door het groen van algen.
Het verstoppen van paaseieren is een overblijfsel van een heidense traditie. Het is een lenteritueel dat gewijd was aan de godin Ostare. In Duitsland en Engeland wordt Pasen daarom nog steeds naar deze heidense godin genoemd: Ostern en Easter. Ostare of Ostara werd altijd afgebeeld met een haas naast zich en een ei aan haar voeten. Volgens de mythe was de haas eerst een kip maar die verborg steeds haar eieren. Hierdoor werd Ostara zo boos dat ze de kip in een haas veranderde die de verstopte eieren weer moest opzoeken.
Nog steeds is in vele landen over de hele wereld het paasei het symbool van vitaliteit en vruchtbaarheid. Vooral in Rusland liep dat wel eens de spuigaten uit. De Tsaren Alexander 3 en Nicolaas 2 maakten er een kostbaar potje van. Zij lieten door de beroemde Russische goudsmid Peter Carl Fabergé tussen 1885 en 1917 ieder jaar met Pasen één of twee zeer kostbare paaseieren maken van goud, platina en edelstenen. Ja, je doet wat om je vruchtbaarheid en vitaliteit op te krikken.
Na de oktoberrevolutie in 1917 zijn die Fabergé-eieren verdwenen. Bekend is dat er van de (waarschijnlijk 52) eieren een aantal nog steeds spoorloos is. De eieren waren door Fabergé zo weelderig gemaakt dat wij ze tegenwoordig pure kitsch zullen vinden. Maar mocht je er per ongeluk eentje op de rommelmarkt bij SKV tegenkomen dan zou ik er toch maar niet al te achteloos mee omgaan want ze zijn tegenwoordig meer dan een miljoen euro per stuk waard.
Op de laatste dag van januari 1998 moest SKV 1 naar HTC in Zwolle. Toen de bus vertrok vroor het licht in Wageningen. Eenmaal in Zwolle aangekomen werd het plotseling aanzienlijk kouder. Tijdens het intrappen hoorde je dat aan het geroffel van de noppen op het steeds harder wordende veld.
Toen de gevoelstemperatuur zeker - 25 graden was knoopte de toenmalige voorzitter zijn veelkleurige sjaal om zijn hoofd om een hersensbevriezing te voorkomen. Kort daarna vroeg de voorzitter van HTC (die zich, net als al zijn medebestuurders, na de promotie naar de 2e klasse, in soort Armani-kostuum had gestoken) aan Gerard van der Kleijn waar zijn voorzitter was. Gerard wees op de bibberende bobo met zijn veelkleurige sjaal om zijn hoofd en zei: ’Die daar, die met die sjaal om zijn hoofd, dat paasei’.
Een paasei: het ultieme symbool van vitaliteit en vruchtbaarheid. Een mooier compliment heeft Gerard van der Kleijn sindsdien nooit meer aan een voorzitter gegeven. Vitaliteit en vruchtbaarheid, kostbaarder kan het niet. Vraag dat maar eens aan tsaar Nicolaas!
Na afloop van de wedstrijd gingen de Armanijasjes allemaal uit want de bestuurskamer was nog niet op 2e klasse niveau. Het was een veel te kleine container waarin het al gauw snikheet werd. Daarbij komt nog dat ze toch al in hun hemd stonden want ze hadden, door de kou, de blessuretijd niet afgewacht en verkeerden in die bestuurscontainer allen in de zelfbewuste veronderstelling dat ze met 1-0 van SKV gewonnen hadden. Maar het werd ver in blessuretijd nog gelijk door….. een eigen doelpunt.
Wat ik met die Armani-kostuums wil zeggen? Alleen maar lof! Of, met een kleine aanpassing op de beroemde Romeinse dichter Vergilius (70vC – 19vC) die zijn meesterwerk de Aeneis begon met de zin: ‘Arma(ni) virumque cano. Voor de SKV-ers die het Latijn even niet paraat hebben: ‘Ik bezing de held en zijn wapens’. Voor sommige helden is dat een sjiek pak!
BLEDDER
