Wie bladzijde 36 van het jubileumboek uit 2005 opslaat leest daar in een verslag van de Wageningsche Courant van woensdag 29 november 1933 dat op de zaterdag daarvoor SKV de eerste competitiewedstrijd speelde tegen Excelsior Sportief uit Arnhem. De wedstrijd werd door SKV met 4-2 gewonnen met o.a. doelpunten van Lam en Van Holland en een eigendoelpunt van een E.S speler. Dat moet hard aangekomen zijn in Arnhem want een paar jaar geleden vierde ESA haar vijftigjarig bestaan: de fusie van ES uit Arnhem met c.s.v. Arnhem. De tijd daarvoor wilde men blijkbaar uit de herinnering wegpoetsen.
Zelf heb ik als speler ook bijzonder goede herinneringen aan ESA. Ergens in de winter van 1962 speelde wij op een veld dat destijds voor de kantine lag. Ik had een vriendinnetje uit Wolfheze meegenomen. Een onwaarschijnlijk mooie meid die, omdat het zo koud was, in de kantine was gaan zitten. Achter glas in een soort VIP-box avant la lettre.
In de tweede helft schoot ik op het doel aan de kant van de kantine.. De bal ging rakelings over maar mijn schot was zo hard dat het glas van de kantine, waar mijn starlet achter zat, bijna brak. Het bestuur van ESA verzocht haar toen om daar weg te gaan want de kantineruit was niet berekend op een speler die zulke krachtige benen had. Toen ze mij dat na afloop van de wedstrijd met flonkerende blik vertelde wist ik dat ik misschien niet binnen de doelpalen gescoord had maar wel bij haar. Sindsdien heb ik goede herinneringen aan ESA.
Toen na de versukkeling op Valkenhuizen ESA met 3 bestuursleden en paar ballen naar Rijkerswoerd vertrokken was, kwam er versterking uit onverwachte hoek. Die versterking kwam van Dick van Kleef die zijn voetbalopleiding bij SKV had genoten. Opklom tot razend snelle voorstopper en als speler met genoegen zag dat zijn laatste man Eelse Ausma zich niet liet intimideren door de woest opkomende ESA-voorstopper Louwsma.
Dick van Kleef die de SKV-Jeugdselectie bracht naar de hoogste klasse voor A-junioren; die als hoofdtrainer SKV 1 beslist naar de hoogste klasse van het zaterdagvoetbal had gebracht als de KNVB niet alle schorsingen voor de maand mei opgespaard had waardoor juist op de dag van de beslissingswedstrijd meer dan het halve basisteam was geschorst. Die Dick van Kleef van SKV stond maar mooi aan de basis van de wederopstanding van ESA.
De geschiedenis herhaalt zich. Wim Weijman, bestuurslid van SKV die bij de kunstzijdefabriek in Ede werkte, werd in de jaren dertig twee jaar uitgeleend aan DTS omdat die vereniging organisatorisch op z'n gat lag. Hij hielp DTS weer op de been. Wim Weijman kwam weer terug naar SKV, helaas zie ik dat bij Dick van Kleef nog niet gebeuren. Maar bij voetbal moet je nooit nooit zeggen, zei Dick van Kleef vroeger altijd.
Dan het toppunt van succes in de lange geschiedenis tussen SKV en ESA. In het seizoen 2004/2005 ging het kampioenschap tussen SKV en ESA. Op de laatste dag van de competitie, op 14 mei 2005 de dag voor de 75ste geboortedag van SKV, moest op De Zoom de beslissing vallen. ESA moest winnen, SKV had genoeg aan een gelijkspel omdat het 2 punten voor stond. Verlies zou dus fataal zijn. SKV won met 2-0 en kon een jubileumfeest vieren zoals nog nooit gevierd is.
Helaas brak mijn vrouw vlak voor die wedstrijd haar been omdat ze snel nog even naar binnen werd geroepen i.v.m. een quiz die zij tijdens het jubileum moest leiden. Op de parkeerplaats dacht ik:' Wat een treurigheid maar dankzij ESA scheen de zon toch nog een klein beetje'.
ESA, een prachtige rivaal. Ik ga er graag naar toe. Zeker nu ik als 65-plusser voor 1 euro naar binnen mag.
BLEDDER
