Ook voetballers die nooit scheikunde hebben gestudeerd zeggen vaak, als ze van een trainer af willen, dat de chemie er niet meer is.

Ooit heeft SKV een trainer om die reden moeten ontslaan terwijl er nog aanwijsbaar genoeg chemie was. Er was zelfs veel te veel chemie want de spetters vlogen er af. De ontploffingen waren niet van de lucht en in alle hoeken en gaten gistte het.

Meestal zegt men dat de chemie, vooruit ik zal dat woord ook maar gebruiken, tussen een trainer en de spelers na twee of drie jaar is uitgewerkt. Dat schijnt de laatste jaren steeds korter te worden. Selis Drost was hier 15 jaar trainer, Jaap van Gerwen stond zeven jaar voor de hoofdmacht, Dick van Kleef trainde sommige spelers zelfs 12 jaar, en bij Fred Helbling was de chemie na nog geen drie jaar al goed uitgewerkt.

Soms vraag je je af of de jeugd dat met de paplepel krijgt ingegoten door het onderwijs. Op de kleuterschool had je vroeger twee jaar dezelfde juf, op de lagere school was dat maximaal 1 jaar en op de middelbare school kreeg je dezelfde leraar maar enkele uren per week.

Na de middelbare school, wanneer de hormonen los komen, duren de eerste praktische lessen in de liefde vaak nooit langer dan een half uurtje. Sommigen gaan dan al weer op zoek naar een andere docent(e) met nog meer chemie. Na hun dertigste zijn velen voorgoed uitgestudeerd, sommigen leren dan geen minuut meer. Ga na zo'n opvoeding daar als trainer maar eens tegen aan!

Vroeger heb ik er ook wel eens over gedacht om voor voetbaltrainer te gaan leren. Daar is het nooit van gekomen omdat de chemie bij mij bijzonder snel is uitgewerkt. Ze bekijken het maar die voetballers. Aan mijn lijf geen polonaise.

Als ze toch willen voetballen moeten ze dat zichzelf maar aanleren. Op straat bijvoorbeeld. Dat lijkt me niet nog zo'n gek idee.

BLEDDER