Puristen zeggen dat een geschiedschrijving nauwkeurig moet zijn en objectief. Ze vergeten dat de meeste voetbalgeschiedenissen geschreven worden in de kantines. Daar borrelen de mooiste verhalen op uit een verleden dat maar half heeft bestaan. Men zegt dat het geheugen door de tijd gecorrumpeerd wordt. Gelukkig wel. Heroïsche verhalen zoals de omzwervingen van Odysseus zijn via vertellers voor ons bewaard gebleven. En daarom kloppen de mooiste geschiedschrijvingen meestal net niet. En de mooiste zijn de beste.

Toen Dick van Kleef met 13 pupillen zijn omzwervingen maakte door Canada was er bij elke wedstrijd dezelfde oude man. Soms moest hij honderden kilometers reizen om er weer bij te kunnen zijn. Veel van de wedstrijden zag hij niet eens. Hij had het te druk met verhalen vertellen. Hoe hij naar Rotterdam ging met de boot om daar de bekerfinale van Wageningen te zien. Hoe hij in een nachtmerrie nog vaak de verliezende goal ziet. Hoe hij in Wageningen 1 keepte. In één elftal met Charley van der Weerd!

Terug in Wageningen werden een paar van die verhalen gecheckt. Nooit doen. De jus gaat van de piepers!

Je kunt er donder op zeggen dat over 25 jaar de vrije trap van Patrick Siccama tegen EMM vanaf de middellijn kwam, dat Joseph Jones tegen DFS 23 keer alleen voor de keeper kwam zonder te scoren en dat het bestuur er in 2001 een verbouwing door wilde drukken van bijna 12 miljoen euro.

Patrick Siccama scoren vanaf 50 meter?

Zeg niet dat het niet waar is want je doet er een mooie geschiedenis onrecht mee aan. En wat is nou een club zonder mooie geschiedenis? Juist! Die kan maar beter gaan fuseren. Dan haal je een streep door twee mooie geschiedenissen. Zonde.

BLEDDER